ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ - ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΑΡΓΥΡΟΥΠΟΛΗ Το γραφείο μου , συμβουλευτικής , βρίσκεται στην Αργυρούπολη. Ένας χώρος φτιαγμένος με αγάπη, όμορφα διακοσμημένος, έτοιμος για να σας προσφέρει χαλάρωση και ηρεμία. Μπορώ να εξυπηρετήσω την Αργυρούπολη και τους γειτονικούς δήμους (Βούλα, Γλυφάδα, Άλιμο, Ελληνικό, Ηλιούπολη) καθώς και όλες τις περιοχές της Αθήνας κατόπιν ραντεβού. Ως σύμβουλος ψυχικής υγείας θα σας εκπαιδεύσω να αναπτύξετε τις εσωτερικές σας δυνάμεις και δυνατότητες στο μέγιστο βαθμό, ώστε να μπορέσετε να διαχειριστείτε τις δυσκολίες σας. Με συνοδοιπόρο την σύμβουλο ψυχικής υγείας στον δρόμο της αυτογνωσίας θα μπορέσετε να συνειδητοποιήσετε καλύτερα τον κόσμο γύρω σας , τον εσωτερικό σας κόσμο, θα θέσετε προσωπικούς στόχους και θα βρείτε διέξοδο μέσω των δεξιοτήτων σας στην επίλυση θεμάτων σας. Ο σύμβουλος ψυχικής υγείας είναι ο συνταξιδιώτης στην προσωπική σας αναζήτηση. Μπορείτε να προσφέρετε στη ζωή σας αυτή την πολυτέλεια. Σας περιμένω για ένα μαγικο ταξίδι στον κόσμο της ψυχής και σας προσφέρω τις δυο πρώτες συνεδρίες στην τιμή της μίας. Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μου στα τηλέφωνα 215 5514523 και 6932914910 . Ακόμα μπορείτε να με βρείτε και στο Facebook ( @ChatzigeorgiouVasiliki ) και ( Vasso chatzigeorgiou )
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο Παλαιό Φάληρο. Τώρα κατοικώ στο Ελληνικό και ιδιωτεύω στην Αργυρούπολη.
Σπούδασα ψυχολογία στο "Κολέγιο Ανθρωπιστικών Επιστημών - Ελεύθερο Πανεπιστήμιο Αθηνών", όπου απεφοίτησα με υποτροφία στα τρία βασικά έτη σπουδών.
Συνέχισα τις σπουδές μου στο ίδιο Κολέγιο ακολουθώντας τις ειδικότητες Κλινικής Ψυχολογίας και Παιδαγωγικής Ψυχολογίας.
Το 2013 εκπαιδευτικα στο LIFE COACHING .
Παρακολούθησα την κλινική εξέταση και ψυχοθεραπευτική προσέγγιση ψυχωτικών ασθενών στο "Δρομοκαϊτειο Θεραπευτήριο" και στο "Γαλήνειον Μέλαθρον".
Απο το 1991 έως και σήμερα εργάζομαι ως Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας.
Το άρθρο μου στο www.viveremedia.gr
Το Άγχος & η Διαχείρισή του Posted in ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ Αρθρογράφος: ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚΗ
Με όλα αυτά που συμβαίνουν στην πατρίδα μας και κατ΄ επέκταση στην καθημερινότητά μας, ολοένα και σε περισσότερους ανθρώπους παρατηρείτε μια σημαντική αύξηση στα συμπτώματα άγχους.
Ως άγχος αναφέρεται μια κατάσταση εσωτερικής έντασης. Όταν αυτή ηεσωτερική ένταση είναι ήπια,μας βοηθάει να αντιλαμβανόμαστε σωστά τον κόσμο γύρω μας, με τις δυσκολίες, τους κινδύνους, τις προκλήσεις και τις απαιτήσεις του ώστε να αντιδράμε άμεσα και αποτελεσματικά.
Δηλαδή σε ήπια μορφή το άγχος υπάρχει και συνοδεύει τις ενέργειες μας και δημιουργεί εγρήγορση, κατά την οποία αυξάνεται η ετοιμότητα μας για δράση και αντίδραση. Όταν όμως η ένταση του άγχους αυξάνει σε σχέση με το συμβάν που το δημιουργεί, τότε υπάρχει πρόβλημα .
Γινόμαστε δυσλειτουργικοί και τις περισσότερες φορές τα συμπτώματα σωματοποιούνται. Αισθανόμαστε ότι ξεπεράσαμε στα όρια μας και ότι δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι.
Επειδή κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός έτσι και οι εκδηλώσεις του άγχους διαφέρουν ανάλογα την προσωπικότητα και την προσαρμοστικότητα μας. Τα συμπτώματα που παρουσιάζονται συχνότερα είναι ανησυχία, εσωτερική ταραχή, ζαλάδα , πονοκέφαλος, σφίξιμο στον αυχένα και στο στομάχι , καρδιακή αρρυθμία, εφίδρωση ,τρέμουλο , συχνοουρία και πολλά ακόμα ανάλογα την ιδιοσυγκρασία του καθενός ξεχωριστά.
Tα συμπτώματα αυτά μπορεί να είναι δυσάρεστα αλλά σίγουρα δεν είναι επικίνδυνα. Παρόλα αυτά οφείλουμε να κάνουμε έλεγχο, ώστε να αποκλεισθεί πιθανό παθολογικό αίτιο που τα προκαλεί. Μερικοί από τους παράγοντες που συμβάλουν στην ανάπτυξη του άγχους είναι:
η ιδιοσυγκρασία της κάθε προσωπικότητας από την γέννηση μας , η ανατροφή και οι παιδικές μας εμπειρίες, οι δυσκολίες και οι αποτυχίες της καθημερινής μας ζωής, τα διλλήματα και οι αποφάσεις που πρέπει να πάρουμε, οι εσωτερικές συγκρούσεις (προσδοκίες – επιθυμίες), οι αμφιβολίες στις ικανότητες μας, οι ενοχές για πράγματα του παρελθόντος και η υπεραπασχόληση που έχει γίνει πια κοινωνικό φαινόμενο.
Η αντιμετώπιση του άγχους έχει σχέση με την ένταση και τον τρόπο εκδήλωσης του. Έντονες αγχώδης καταστάσεις ίσως χρειαστούν εκτός από την κατάλληλη καθοδήγηση με υποστηρικτική συμβουλευτική θεραπεία από κάποιον ειδικό και την χρήση αγχολυτικών φαρμάκων.
Η υποστηρικτική συμβουλευτική θεραπεία μας βοηθάει να ενισχύσουμε την ικανότητα μας, ώστε να μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε στις καθημερινές μας δυσκολίες .Να διαχειριστούμε έντονες καταστάσεις ελέγχοντας το εσωτερικό μας άγχος. Πάντα η πρόληψη είναι η πιο σωστή αντιμετώπιση. Έτσι αν εντοπίσουμε τις αγχόγωνες καταστάσεις και διαφοροποιήσουμε την αντίδρασή μας σε αυτές , έχουμε φτάσει στο επιθυμητό αποτέλεσμα, που είναι η διαχείριση του άγχους. Μερικές συμβουλές, ώστε να μπορέσουμε να διαχειρισθούμε το άγχος, είναι οι παρακάτω:
Βάζουμε μικρούς και ρεαλιστικούς στόχους στην καθημερινότητα μας. Οι μεγάλοι και μη ρεαλιστικοί στόχοι μας αποπροσανατολίζουν και μας δημιουργούν άγχος.
Λειτουργούμε με θετική σκέψη
Το γέλιο είναι αγχολυτικό.
Το κλάμα. Όσο παράξενο και αν ακούγετε πρόσφατες μαρτυρίες δείχνουν ότι τα δάκρυα που παράγονται από την έκφραση των συναισθημάτων μας, είναι ένας τρόπος να απαλλαγεί το σώμα μας χημικά από αρνητικά συναισθήματα. {άγχος μοιρασμένο , μισό άγχος} μοιραστείτε το με τον καλύτερο σας φίλο.
Αγαπήστε τα λάθη σας. Από αυτά μαθαίνετε.
Οργανώστε τα προβλήματα. Βάλτε τα σε σειρά προτεραιότητας από τα πιο εύκολα στα πιο δύσκολα. Έτσι ενισχύεται η αυτοεκτίμηση και η αυτοπεποίθηση σας. Βάλτε στο ξυπνητήρι σας μια ευχάριστη μουσική την οποία έχετε συνδέσει με όμορφες στιγμές της ζωή σας. Έτσι θα ξυπνάτε με θετική διάθεση. Προσπαθήστε να τηρείται και ένα ικανοποιητικό ωράριο ύπνου.
Εντάξτε στο εβδομαδιαίο σας πρόγραμμα την γυμναστική ή μια ήπια άσκηση.
Φροντίστε την εξωτερική σας εμφάνιση. Η εικόνα που βλέπουμε στον καθρέπτη μας, επηρεάζει και τα συναισθήματα μας.
Το σεξ βοηθάει. Τονώνει τον οργανισμό, μειώνει την κορτιζόλη που προκαλεί το άγχος και βοηθάει το αίμα να κυκλοφορήσει καλύτερα.
Συμφώνα με τελευταίες μελέτες, οι ερευνητές πιστεύουν πως μια σωστή μεσογειακή διατροφή βοηθάει στο να διατηρήσουμε σωστή ψυχική υγεία.
Και φυσικά μην ξεχνάμε το νερό που μας διατηρεί ενεργούς, αποτοξινώνει τον οργανισμό μας και ρυθμίζει τους ηλεκτρολύτες μας.
Για το τέλος είναι σημαντικό να σας τονίσω ότι δεν πρέπει να διστάσετε να απευθυνθείτε σε κάποιον ειδικό ψυχικής υγείας, όταν νιώσετε ότι βρίσκεστε σε ένταση λόγω άγχους, και δυσκολεύεστε να διαχειριστείτε τις καταστάσεις που σας προβληματίζουν.
Ο ειδικός θα σας εκπαιδεύσει με τις κατάλληλες τεχνικές και θα σας δώσει τα εργαλεία ώστε να είστε έτοιμοι να αντιμετωπίσετε την επόμενη πρόκληση. Δεν είναι πράξη αδυναμίας, αλλά ωριμότητας και φροντίδας του εαυτού μας.
Βιβλιογραφία «Άγχος»Εκδ.Διόπτρα 2005 G. MIKE «Το Στρες, το Άγχος και η Αντιμετώπισή τους» ΕΚΔ. Ελληνικά Γράμματα 2001 Συλλογική Συγγραφή «Αντίο Άγχος» Εκδ. Διόπτρα 2007 Α. Γαβριηλίδης «Η Νευροψυχολογία του Στρες στην Καθημερινή Ζωή» Εκδ. Καστανιώτης 2006 Βαρβογλή Λίζα
Σκέψεις και ευχές
Λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα , και γύρω μου ακούω ολοένα και περισσοτέρους ανθρώπους να συζητάνε για την οικονομική κρίση , για όλα αυτά που δεν μπορούν πια να κάνουν.
Άραγε η κρίση έχει μόνο αρνητικές επιδράσεις .Μήπως αν την δούμε από άλλη πλευρά να βρούμε και πολλά θετικά. Ίσως ήρθε να τακτοποιήσει κάποιες λεπτομέρειες στην ζωή μας. Να δώσουμε προτεραιότητα στις πραγματικές ανάγκες και όχι στις πλασματικές, υλικές.
Να δοθεί στον άνθρωπο η αξία που του ταιριάζει. Να ξεχωρίσουμε το σημαντικό από το ασήμαντο. Να αφήσουμε στην άκρη τις «ενοχές» για αυτά που δεν μπορούμε να προσφέρουμε στον κοινωνικό μας περίγυρο, στην οικογένεια μας .Να δώσουμε βαρύτητα σε αυτά που μπορούμε να προσφέρουμε , και πραγματικά είναι πάρα πολλά. Να σκεφτούμε τι πραγματικά είναι σημαντικό για τον καθένα ξεχωριστά. Δεν μας δίνει αξία ,ως ανθρώπους, ένα ακριβό τυπικό δώρο.
Η επίσκεψη σε έναν φίλο η συγγενή , γιατί θέλουμε να τον δούμε , να του αφιερώσουμε λίγο από τον χρόνο μας, να τον ακούσουμε, να γελάσουμε ή ακόμα και να κλάψουμε , είναι ένα πολύ σημαντικό δώρο. Είναι δώρο ψυχής. Να δοθεί στις σχέσεις μας η πραγματική τους υπόσταση, να αφήσουν την ακριβή άλλα πλασματική, που προσπάθησαν να μας πείσουν ότι έχουν.
Τα παιδιά δεν χρειάζονται ακριβά και μεγάλα δώρα. Αυτό που πραγματικά έχουν ανάγκη είναι οι γονείς τους, και η ουσιαστική επαφή και επικοινωνία με αυτούς. Να δουν μαζί μια ταινία και να συζητήσουν μετά για αυτήν. Να παίξουν επιτραπέζια, να φτιάξουν μαζί γλυκά, να ξεχωρίσουν τα πράγματα που δεν θέλουν πια για να τα προσφέρουν στους συνανθρώπους μας που τα έχουν ανάγκη.
Πόση « αξία» έχει μια βόλτα στην εορταστική πόλη ή στο χωριό για το παιδί. Να μάθει τι σημαίνει μοιράζομαι, γιορτάζω , εκτιμώ. Να βιώσει τα πραγματικά έθιμα και να αφήσει τα τεχνητά καταναλωτικά έθιμα .
Πόση αυτοπεποίθηση θα αισθανθεί , όταν φτιάξει μόνο του τις κάρτες, τα γλυκά που θα προσφέρει. Πόσο σεβασμό θα νιώσει για τον εαυτό του , όταν βιώσει ότι μπορεί και αυτό να συμβάλλει ώστε να νιώσει καλύτερα ο συνάνθρωπός του. Πόση συναισθηματική ικανοποίηση θα νιώσει όταν αυτά που κάνει , γίνουν αποδεκτά από φίλους και συγγενείς. Υπάρχει πιο πολύτιμο δώρο για τα παιδιά ,από το να τα μάθουμε να σέβονται τον εαυτό τους αλλά και τους άλλους. Να έχουν αυτοπεποίθηση, δημιουργικότητα, φαντασία και αγάπη.
Ας μοιραστούμε αυτές τις μέρες με τον σύντροφο μας. Να έρθουμε πιο κοντά του με αγάπη, σεβασμό και αληθινά συναισθήματα. Ας αφήσουμε τα τυπικά και ας του κάνουμε δώρο το χαμόγελό μας , την αγκαλιά μας, την ασφάλεια της οικογενειακής ηρεμίας.
Έχουμε την δύναμη ως άνθρωποι , να μετατρέψουμε αυτήν την οικονομική κρίση , σε μία κρίση αξιών. Να δώσουμε στην ζωή μας την πραγματική της υπόσταση, αυτή που πραγματικά της αξίζει.
Ας αλλάξουμε τα πράγματα γύρω μας .Μαζί με την γέννηση του Χριστού ας γιορτάσουμε και την αναγέννηση του ανθρώπου.
Χρόνια καλά , πολλά και ευτυχισμένα σε όλους σας. Χατζηγεωργίου Βασιλική Σύμβουλος ψυχική υγείας 215 5514523– 6932914910 www.chatzigeorgiouvasiliki.4ty.gr
ΤΟ ΤΑΞΊΔΙ
Όταν γεννιόμαστε και επιβιβαζόμαστε στο τρένο της ζωής, συναντάμε ανθρώπους, για τους οποίους πιστεύουμε ότι θα μας συνοδεύουν σε όλη τη διάρκεια του ταξιδιού..... Αυτοί είναι οι γονείς μας.
Δυστυχώς η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική....
Αποβιβάζονται σε κάποια στάση, γιατί έτσι είναι η πορεία της ζωής και μας αφήνουν χωρίς την αγάπη, τη στοργή, τη φιλία και τη συντροφιά τους....
Ωστόσο επιβιβάζονται άλλα άτομα, που θα αποδειχθούν πολύ σημαντικά για μας.
Είναι τα αδέρφια μας, οι φίλοι μας, όλοι αυτοί οι υπέροχοι άνθρωποι που γνωρίζουμε και αγαπάμε.
Μερικά από τα άτομα που επιβιβάζονται, βλέπουν το ταξίδι σαν ένα μικρό περίπατο.
Άλλοι βρίσκουν μόνο θλίψη στο ταξίδι τους.
Υπάρχουν πάλι κάποιοι στο τρένο,που είναι πάντα εκεί και έτοιμοι να δώσουν ένα χέρι βοήθειας αυτούς που τους χρειάζονται.
Κάποιοι αφήνουν στην αποβίβαση μία αιώνια λαχτάρα.
Μερικοί ανεβαίνουν και κατεβαίνουν ξανά κι εμείς, δεν τους έχουμε καν αντιληφθεί..
Μας εκπλήσσει, ότι μερικοί από τους επιβάτες, που αγαπάμε περισσότερο, βρίσκονται σε κάποιο άλλο βαγόνι και μας αφήνουν να κάνουμε μόνοι αυτό το κομμάτι της διαδρομής.
Μερικές φορές, δεν μπαίνουμε καν στον κόπο να τους ψάξουμε, να έρθουμε σε επαφή με το δικό τους βαγόνι.
Δυστυχώς μερικές φορές δεν μπορούμε να καθίσουμε δίπλα τους, γιατί η θέση στην πλευρά τους είναι ήδη κατειλημμένη..
Δεν πειράζει, έτσι είναι το ταξίδι: γεμάτο προκλήσεις, όνειρα, φαντασία, ελπίδες και αποχαιρετισμούς ...
....αλλά χωρίς επιστροφή.....
Λοιπόν, ας κάνουμε το ταξίδι με τον καλύτερο δυνατό τρόπο....
Ας προσπαθήσουμε να αποδεχθούμε τους συνταξιδιώτες μας και να βρούμε το πιο θετικό στοιχείο στον καθένα από αυτούς.....
Ας θυμόμαστε ότι σε κάθε τμήμα της διαδρομής ένας από τους επιβαίνοντες μπορεί να έχει πρόβλημα και πιθανόν να χρειάζεται την κατανόησή μας....
Μπορεί και εμείς στη διαδρομή να βρεθούμε σε δύσκολη θέση και κάποιος να βρεθεί δίπλα μας.....
Το μεγάλο μυστήριο του ταξιδιού είναι ότι δεν ξέρουμε πότε θα αποβιβαστούμε οριστικά, όπως επίσης ελάχιστα ξέρουμε για το πότε θα αποβιβαστούν οι συνταξιδιώτες μας, ούτε καν για εκείνον που κάθεται στην διπλανή μας θέση...
Πιστεύω ότι θα στενοχωρηθώ όταν κατέβω για πάντα από το τρένο..... Ναι, είμαι σίγουρη για αυτό....
Ο χωρισμός από μερικούς φίλους που συνάντησα κατά τη διάρκεια του ταξιδιού θα είναι οδυνηρός.....
Θα είναι πολύ λυπηρό να αφήσω μόνους τους αγαπημένους μου.
Αλλά έχω την ελπίδα,πως κάποτε θα φτάσουμε στον κεντρικό σταθμό. Θα τους ξαναδώ να έρχονται με αποσκευές, τις οποίες δεν είχαν κατά την επιβίβαση......
Αυτό που με κάνει ευτυχισμένη, είναι η σκέψη, ότι κι εγώ βοήθησα να πλουτίσουν οι αποσκευές τους και να γίνουν πιο πολύτιμες....
Φίλοι μου, ας ευχηθούμε και ας προσπαθήσουμε να έχουμε ένα καλό ταξίδι και στο τέλος να δούμε ότι άξιζε τον κόπο.
Ας προσπαθήσουμε να αφήσουμε κατά την αποβίβαση μια κενή θέση , η οποία θα αφήσει νοσταλγία, όμορφες αναμνήσεις και πολύ αγάπη σ' αυτούς που συνεχίζουν το ταξίδι.
Σ' αυτούς, που είναι μέρος του δικού μου τρένου, εύχομαι...
Καλό Ταξίδι και σας αγαπώ !!!!!....
